Karga Prens

Derinden ağır ağır gelen bir ses: Güm! Güm Güm ve tüm ışıklar tek bir noktada toplandı. Sessizlik. Unutulmuş bir sahil kenarında kendine ait bir nefret ve saçlarımı uçuran bir rüzgar birlikteliğyle . Yalnız o bile birazdan uykuya dalacak. Komik! Gök, deniz ve ufkun ardındaki dağlar. Göğü yaran bir kuvvet. Bulut. Bulut ardı bir sema. Renkleri çalınmış, belki biraz gri ve belki de biraz siyah. Yıldızlar artı bir bulut ve arkada küçük taşlar dökülmek üzere. Hah! Gök altı bir deniz ve doğrusu ne dalgalar tam olarak köpürmekte ne dağlar ardı şehir gözükmekte ne de tam olarak ben oradayım. Yalnız bir ses ve bir ışık var. Tanrım, gök nasıl gürüldemekte? Bulut ve bulut ardı bir sema. Bulut ardı bulutlar, bulutlar ardı yıldırımlar, yıldırımlar arkası gürültüler ve sıkışmışlık arası bir şimşek. Yıldırım inerken ufkun ardı gürültüler kulağıma gelemeyeck kadar dinmekte. İnsan yavru bir bedenden ne istemekte? Güm Güm Tanrım, gök ne diye gürülder? -Bugün, günlerden eylül -Aylardan sonbahar -Mevsiml